sevSev öznesi belli olmayan cümleler kurmaktayım seninle ne önemi var öznenin/nerde durduğunun kim olduğun… sağanak yağmurlarda küf tutarken ellerim haziran sıcaklığından kalmış bedenimi hoyrat sesimle dinle adam sürgünde gece/gündüze ana rahminden yeni çıkmış masumiyetiyle dokun tenime hiç sevilmemiş beni tüm benliğinle sen sev be adam... yelkovan akrebi takip etmese iz düşümü yansımasa geçmişe zaman, yön değiştirse geriye gitse… sadece sen sev/sen be adam… kurmaya yüz tutmuş yaprağın can çekişirken son yeşil kısmı ile sev… tenin tenimdeyken sıcak iklimler yaşardı yüreğim cehaletim/sessizliğim sevgisizlikten suskunluğum sensizlikten… sen sev yeter ki sorgusuz/sualsiz beklentisiz/yargısız sen sev be adam hesapsızca… hangi coğrafyanın orta yerinde yedi iklim yaşanır benim yer yüzümde yaşattın adam… cennetim, cehennem olsun yanağım cehennem ateşinde bir kere sevileyim sana adam… sadece sen sev/sen be adam… |
sevgi yürek ister be şair
bütün emeğini harcayarak...terinin son damlasına kadar dökmeli
ki devam etsin sonsuzluğa değin...
''cennetim, cehennem olsun'' demişsin ya
sözüm aşka;
ateş gibisin
nerene dokunsam yanıyor elim
senin için cennet demişlerdi
öğrendim ki cehennemden betersin...
öyle işte...
paylaşım için teşekkürler
selam ve saygıyla