KIRIK KALPAcımı gözyaşlarımla temizliyorum, Gittin gideli, Sende bittim biteli... Ne ana, ne baba Ne de yar, Hiç bir ayrılık, böyle sert vurmadı beni, Sen gözümün nuru, Canımın suyu, Kimseler bükemezdi bileğimi Seninki gibi... Evlat!... Baba olda gör Bir cümleyle, Dudaklardan dökülen bir cümleyle, Nasıl da yanıldığını, İnsanı kavurduğunu... Tokat gibi yanağında şaklayan kelimeleri. Baba olda, gör evlat, Kırık gönülle edilen duaları, Boynu bükük, Hiç bitmeyen Evlat için çarpan Bu YÜREĞİ... 06/07/2009-nilkurt |