"BİLİRİM"
Hayatin acımasız yüzünü
Gurbetin ayaz kesen sabahlarını Yüreğin soğuktan titreyen atisini Dudağı buz kesen kara kişini Çok çilesini çektim bilirim Üşüyen elleri avuçlayıp Sıcak nefesin buharında ısıtıp Titrek bedenle koşturup Ekmek parası için çalışıp Bunun çabasını verenleri bilirim Bir lokma ekmeğe muhtaç olanları Dostluğun değerini bilmeyenleri Hep çıkar peşinde koşanları Arkadan kuyu kazanları Ben çok yaşadım bilirim Masum yüz ardına gizlenenleri Yüze gülüp dost görünenleri Kir bulaşmış kirli iki yüzlüleri Anlı ak olmadan gezenleri Başkalarına çamur atanları bilirim Dostmuş gibi yanaşıp dost görüneni Sofrada paylaşılan ekmeyi yiyeni Karni doyunca ardından konuşanı İhtiyacı kalma dimi dirsek vuranı Ayağa çelme takanlarda bilirim Gurbete dost oldum kıymet bildim Kıymet bilenleri hiç görmedim Ben hep ekmek yedirdim Ayak baş oldu taş yedim Nankörleri vefasızları Gördüm bilirim ŞİİR: hasret NOT”sevgili-sükuti-yusuf-akca”ya siirime sesiyle can verdigi icin sonsuz tesekkürler |