BANA VERİN GÜNBATIMLARINI
Sana dair mavilikler düşlerken,
Siyah oldu, benim her bir durağım Duraklarda çürüttüm, turfanda hayallerimi Artık bir bir sönmüş yıldızlarım. Ben, Suya hasret kurumuş bir dalım. Ne bir rahmet izi gözükür Ne de bir esinti enginlerimde Yalnızlıktır, benim bir diğer adım. Yalnızlık… Yalnızlık, Uçsuz bucaksız bir ülkedir, ruhumu çevreleyen. Karantinaya alınmış, tüm duygularım. Göğüm güneşe hasrettir benim. Hasrettir sana ağlayışlarım. Maviler sizin olsun. Sizin olsun, tüm gülen yüzler. Yeterki zifiri geceleri verin bana. Bana verin günbatımlarını. korkutata25-- HÜSEYİN KABA |
güzel bir anlatım
zevkle okudum. şiir tadında
selam ve saygılarımla.