DOSTLAR
Beni öldü saymayın dostlar
Kirpikler arasın da hayallerle boğuluyorum Bağzen kördüğüm olsada hıçkırıklar Kimbilir kapı ardın da ağlıyorum... Terki diyar ettirdi bana evimi ocağımı Kor alevler delerde geçer bağrımı Bir gönül yarasıdır alıp giden aklımı Beni öldü saymayın dostlar... Yıkılan onurumun tamiri olacak mı Gururum yerlere indi geri kalkacak mı Bu memlekette nefes alacak halim kalmadı Beni yok saymayın dostlar... Bırakın yuvam kimsesizlere kalsın Anılarımı ruzgar alsın savursun Bir cefakar adım kalsın Beni öldü saymayın dostlar... Dokunmayın kırık bardağım masada kalsın İçine yağmur damla damla yağsın Akan gözyaşım, adımsize hatıra kalsın Beni öldü saymayın dostlar... Belki nefes alırım gurbet ellerde Sabah doğan güneş belki fer olur gözlerimede Elveda demeden size terk ettiysemde BENİ ÖLDÜ SAYMAYIN DOSTLAR... |