ANNEME MEKTUPLAR~2Selamla başlıyorum mektubuma, Annelerin en güzeli! Öpüyorum, çileyle yoğrulmuş hasret kokan o elleri. Hani toprak kokusunu getirir ya yağmur taneleri; Ellerinin kokusunu duyuyorum karanlık geceleri. Bazen bu saatlerde amansız bir yağmur başlıyor. Görmelisin karanlıkta nasıl şimşekler çakıyor! Ve her yerde bir toprak kokusu… Sanki toprak değil; ellerin kokuyor anne. Yağmur gittikçe artırırken şiddetini, Yavaş yavaş kayboluyor toprağın kokusu. Ve gönlümde hasretin birikmiş tortusu… Sanki kalbim hasret soluyor anne. Bazen hiç durmayacak gibi yağıyor yağmur. Toprak kokmaz oluyor artık, her yer çamur. Ve bende bir ölüm korkusu… Sanki korku değil;gurbet sarıyor Anne. Sonra birden duruyor yağmurlar. Yolunu bulup çekiliyor sular. Ve önümde mezar kapısı… Sanki gençliğim alınıyor Anne. Mektubumu alınca çok ağlıyorsun anne biliyorum. Sen ağlıyorsun, ben burda gözlerimi siliyorum. Ve gözlerimde hasretin buğusu… Sanki gözyaşım değil; kanım akıyor Anne Hidayet 02.07.2009 Paderborn/Almanya |
Sen ağlıyorsun, ben burda gözlerimi siliyorum.
Ve gözlerimde hasretin buğusu…
Sanki gözyaşım değil; kanım akıyor Anne
Duygulu anne şiirini kutluyorum,,.eline sağlık....şair kalemin daim olsun ..