Konusuna baktım evvela şiirin sonra da şiire. Ve zorla güzellik olmuyor desek de ve o biraz gerçek olsa da böyleli hayatî durumlarda biz bu düşünceyi unutalım. Şiir anlatmayı ahenge sarıp başarmaktır, kendisiyle konuşabilmesidir yüreğin. Bu tam yerini buldu mu da olmaması için sebep yoktur. Ancak isteğin kurallar etrafında gerçekleştirme çabalarıyla yatıp kalkması gerekir.İsteyince "dağlar yerinden oynar". Hep duymuyor muyuz Ferhat'ın dağları deldiğini?..


Dizeleri ayrı ayrı ince ince irdeledim ve sonrasıyla uyumuna baktım ki ilk kelimeyi sona bulayamıyorsak zor olur anlamı yakalamak. İlk kanı şu oldu "sanırım biraz parçalı bir bütün var karşımda". Orta yerinden kopup giden gerili bir halat gibi,, ellerin en sıcaktayken ayrılışları gibi. Ama bir de kelimelere baktım umut burdayım diyor. Sadece nedir "zaman gerekir". İlkokul birinci sınıftaki çocuğun "ben yarın mühendis olacağım" demesi garip değil mi. O hemen ertesi yarın o dediği koltuğa oturamaz ama peşi sıra gelen yarınlarda buna engel olabilecek ne var? Hiçbir şey...



Şiiri istiyorsa kalem, zamana şans vermeli istikrarlı duruşuyla.Umud ediyorum ki zor da olsa olacak.


Sevgimle..