Hangi yüzyılda olursak olalım, kızların hala bir meta olarak görülmesi, eğitim haklarının ellerinden alınarak paraya değişiliyor olması sadece benim ve sadece onların değil ülkenin yüzyüze gelmesi gereken bir gerçeği.Her ne kadar artık bu sorun çözümlenmiş gibi görünse de iki yüzü var.Görünen ve görünmeyen yüzü.Her iki yüzü de acı.

Baba beni okula gönder.
Bak yollara; anneler babalar
Yanlarında çocuklar ellerinden tutmuşlar.
Baba beni okula gönder.

Daha çok küçük yaşım,
Bir bana mı yetmedi aşın?
Daha büyümedi saçlarım,duvağı taşımak için.
Baba beni okula gönder.

Yaşlılığında görmez olur iki gözün,
Sızılar başlar tutmaz olur dizlerin,
Dökülür dişlerin çiğnenmez olur yemeğin,
Belki çaresi olurum derdinin,
Baba beni okula gönder.

Barışı dağlara,
Sevgiyi yüreklere yazmak,
Karanlıklara ışık olmak için,
Baba beni okula gönder.

Daha küçük yaşım,
Henüz oyun çağındayım.
Ne anlarım evcilik oyunundan
Ayırma beni baba ocağından
Baba beni okula gönder.

“İçine tükürdüğümün hayatı “ derdin ya hani,
İşte bunun için beni okula gönder.
Tükürmeyelim biz de,yaşayalım bu tadı
Yaşayalım ki öğretelim hayatı.

Kalk baba tut elimden,götür beni okula,
Zil de çaldı, derse çağırıyor öğretmen çocukları,
Baba beni okula gönder.

15.08.2008
Nisan Yağmuru20