Ayrılığımızın 6.Gününün İlk SaatleriÇok özledim seni, Yokluğun kasıp kavuruyor bedenimi. Toprak rengi gözlerinin içinde, Bir tohum olup büyüsem yine. Seni öyle özledi ki kalbim... Tutamıyorum onu kaçmak istiyor sana, Senin sıcak ellerinde yanmak istiyor yine, Yine ve bir kez daha... Hiç bitmeden, kimsenin eli değmeden, Her gün daha da yansın istiyor delice. Her iç çekişim sensizliğe, Her iç çekişim yollara, dağlara, taşlara... Onlarında kanatıyor içini, Her iç çekişimle yaralanıyor dünya. Senin sıcak ellerini bekliyor yaralarını sarmak için. Bu yara daha da büyümeden gel sarıl bana, Sımsıkı, sımsıcak... Kalbim ve dünyam yenilensin seninle bir kez daha, Ve hiç kanamasın, açılmasın artık yaram. Toprak toprak koksun her yanım, Yağmur sonrası durgunluğu gibi. İçime çeksem bu kokuyu, İliklerimde hissetsem seni. Senliği... Tüm bu güzellikle şenlensin dünya, Ve hiç bitmesin bu rüyamız... Senle, ellerin ve ellerimle büyütsek bu rüyayı. Hiç uyanmayacasına, Yaşasak, yaşasak ve el ele ölsek... A.AHMET ŞENGÜL 20.06.09 |