Gül kırığı
Gözlerimi okşayan rüzgar gibiydin ,
düşleri fısıldayan nehir. Köklerini söktürmeyen sağlam bir ağaçtın Bense senin gölgende , Bir çift gözyaşı sağanağında Acıları yutkunan bir kör aşık. Ne güzeldi gönlümün salıncağı Susardı yalnızlığım sen gelince. Yaprak inceliğinde idi uykum Soyunup girerdi ürkekliğin koynuma. Ayazında yutkunan sessiz çığlıklarımı Yelkenlerini açamadığım şarkılarımı dinler Sımsıcak taşırdın öpmelerimi.. Ürkekliğime ay düşünce tuz yanığı korkular sarınca tenimi sımsıkı sarılıp sulardın yüreğimi.. Sen gidince; Karanlığa gebe dursa da gözlerimin yangını Mum yak gözlerime İçimin savruk rüzgarlarını Sen sakla.. Okşa aşkımı, Kokla dallarımı.. Kayıp düşerken avuçlarına Gül kırığı.. |
Karanlığa gebe dursa da gözlerimin yangını
Mum yak gözlerime
İçimin savruk rüzgarlarını
Sen sakla.."
Harika bir şiir okudum kaleminizden..
Tebriklerim ve tebessüm ile..