VAR DEYİN
Bir gün beni gösterip, halimi soranlara
Onu bu hale koyan, bir vefasız yar deyin. Güneş ışığı gibi, sığardı da her yere Şu koca alem bile, şimdi ona dar deyin... Hasret içinde volkan, başında sevda tüter Yeryüzü var olalı, gelmedi bundan beter. Çektiği çilelere, sanmayın ki söz yeter Tarifi mümkün değil, anlatması zor deyin... Bir gün biri tenhada, Cesedimi bulursa Göstersin tüm aleme, eğer ibret alırsa. Hâla da kuşku duyup, inanmayan olursa Bunlara sebep olan, o zalime sor deyin... Varmıdır onun gibi bir başka bahtı kara Çürüttü her yanını, taşlara vura vura. Gökten yağan damlalar, dönüştükçe pınara kulhilmi’nin döktüğü yaşlar kadar var deyin... |