Ölürken Cezayirmenekşeleriyırtılmış yanağından akar sütü frenkincirinin gözsüz ağlar çığlık atacak bir çıngırağı olmadığından kum saatinin ağıdını dilsiz yakar ölürken cezayirmenekşeleri kurumuş çöleklerde buhar içer bingözotu susuz yanar bin bulut rükú eder, tutuk kalmasa yanık vahanın nutku güneş kefen biçer ölürken cezayirmenekşeleri mumyalayamadığımız çürümüş gülücüklerimiz ıslanır hüznün neminde lahitlerimiz çöker, piramitler yıkılır içimizde yarıklar tenimizde ölürken cezayirmenekşeleri yüreklerimiz kuru kirli bir çiçek tozu kesesi yunar kara belleğimizi yılansırtı alır yeşilimizi, kırmızımızı tan vakti bize kalan kıyamet besmelesi ölürken cezayirmenekşeleri |
yüreklerimiz kuru kirli bir çiçek tozu kesesi
yunar kara belleğimizi
yılansırtı alır yeşilimizi, kırmızımızı tan vakti
bize kalan kıyamet besmelesi
ölürken cezayirmenekşeleri
güzel birşiir tezahür etmiş tebrikler değerli gönül dostu güzel vurgularla bezenmiş bu şiir güne damgasını vuracak gibi
selamlarımla