Aşamalar... //
1.aşama
Nefes nefese mühendislik hesaplar yaparken geleceğe bitkinlik cansız bir bitki ile... "bitkisel" ne demekse... 2.aşama kimseyi özlemiyorum; yüksek bir tepeyi, şefkatli bir anneyi, güzel bir yüzü, günışığını, ... yarınım şimdiden yorgun... 3.aşama bu sefer yemedi, kendi kendimi avuttuğum o şiir. inanabiliyormusunuz kelimeler; o çok sevdiğim şiir bile bir işe yaramadı... komik şairler güldürmedi beni... geriye kaldı; hayırlısı... 4.aşama ahhh mühendislik hesapları... beni mutlu sanan aptal rakamlar. benim canım oğluma karşılık; yapmacık bir gülümseme... içilen onca sigra ile iflastaki ciğer... "heycan kelimesini T.d.k. da bile göremiyorum" ve üstelik tırnak içinde de salakça benzetmeler yapıyorum... İnşaatlarda tırnaklarıma giren çöpler gibi... konuşmuyorum. sanki nedesem anlamsız. nedesem uçucu... yazıyorum; teknik bir eleman olarak. bilirsiniz başarısızlardır bu dalda. şaşırtıcı farkım, rakamların şiirlerini de bilmemem... en güzeli hecelenen bir; Ba-şa-rı-sız-lık. 5.aşama komik... o inşa halinde ki binanın tepesinden bakarken caddelere; kendi kendime mutlumuyum sorusunu sormam... =))) çokk komik... bir delilik... en komiğide buna şuan gülmem... kendi kendime kahka atıyorum. beni gören annem hayırdır diyor. daha çok kahka atmaya başlıyorum. ağzımdan yaşlar boşalıyor kahkalardan... hayırlısı diyorum anne, o yüzden... 5... 4... 3... 2... 1... .... |