VUSLAT-I MUHSİN
.....Merhum Muhsin YAZICIOĞLU’nun ruhu şâd, makamı cennet olsun.

Yalan dünya kime eyledi vefâ,
Nice sultanların tahtı loş kaldı.
Kimi yokluk çekti, kimi de sefâ,
Ardında bir mezar iki taş kaldı.

İster seferi ol isterse mûkim,
Ölüm her can için an kadar yakın,
Bir an sonrasına kim olmuş hâkim?
Sırası gelene gayret boş kaldı.

Yağız atlı yiğit gördü düşünü,
Al bayrak, gül ile döktü yaşını,
Takvimler elli beş derken yaşını,
Binlerce yürekte kor ateş kaldı.

Mukaddes çilesi ömrünce tüter,
Ne yaşarken ne de ölünce biter.
Sonsuzluk yolcusu cennete gider.
Ehli muhabbette şânı hoş kaldı.

Böyle alperenler beşerin hası,
Biter mi inanmış kulun sevdası?
Şehâdet ölümü, Hakk’tır dâvası,
Muhsin’den geriye safi hûş kaldı

Ömrünce ağlayıp bir gün gülse de,
Son nefesten evvel her gün ölse de,
Kutlu teslimiyet bayram olsa da,
Gözlerde dinmeyen acı yaş kaldı.


Gazi Hüseyin KILBAŞ
06 Nisan 2009