Bir şairin yalnızlığında !
Sevmeyi sen yarattın
Aşkın tarihini sen yazdırdın Mısralarımı nasıl da sevdirdin Kalemle kağıda büyüledin Sihirinde kaldığım Tılsımınla,dünyayı gezdirdin Gündüzleri başka sevdim Geceleri başka sevdim Kaderime boyun eğip Ağlamayı mutluluk bilip Bir şairin yalnızluığınla Kaynağım oldun İlhamınla Anıt oldun kalbimin Kuytularında Görmek istediğimde Paslı gecelerde Işık saçıyorsun Aşkın kaybolmuş rengine Seni sevmelerim Mahşere kadar Tanrımın emriyle imzalı Seninle birlikte yaşamak Cihana değiyor Alem ,elalem anlamıyor Aşk yağmurları yağıyor Gözlerime ,gözlerime ! Oya Gedik Şiir mahzenimden ! |
Kahır estirsen de nefesime,
Kaplasa da bedenimi hiçlik,
Beni bırakıp gittiğin,
Yalnızlığın kuytusunda,
göğsüne sindiğim yerdeyim..................İUçimden geldi ve yazdım...... Aşkın duruşu sergilenmiş dikçe...Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla...