bu tam bir şiir sayılmaz fakat
abimin bana kızgınlığından sonraki yazdıklarımm

Bunda bir yanlış var demek isterken
Bütün iyi niyetlerim beni dizginlerken
Sen yine aynı şeyi yaptın bana; pislikçe haykırırken
Adalet mi bana yapılan yoksa zulmet mi?
Gecenin karanlığında içeri giren hayalet mi?
Gözlerim büyümüşken damarlarımdan akan kan hayret mi?
Bilemiyorum, bilememekteyim sen neden böylesin
Gözümden akan yaşlar, çıkmayan sesim
Neden bu kadar yakıcı şu pislik nefesin
Her saniye belalardan bela bul demek isterdim
Ama ben bunu yapacak kişi değilim bilesin
Sildi tüm doğrularımı bir yanlışım,
Nasıl yaparmış bu hatayı senin gardaşın
İnsan muamelesi yap bana ey soydaşım
Boşuna gitti demek o bir yığın emek
Burada bana düştü dayağımı yemek
Acıma olsaydı biraz, biraz da merhamet
Yalvarırdım Rabbime Allah’ım bana yardım et
Nerede ki merhamet içimde var art niyet
Gelme bir daha buraya bitti içimizdeki uhuvvet
Sözlerim naçar, gözlerimden dökülür damlalar
Söz söyleme aKıL’a içinde patlamaya hazır bombalar var