HAZANDAN SONRA...
Dargındım sağıma soluma,
Bastığım toprağa yaşadığım hayata. Şükretmeyi sevmezdim, Sen karşıma çıkana kadar, Benim biricik arkadaşım. Kimse zabdedemiyordu beni, Alayına rest çekmiştim alemde. Bakışlarımda isyan vardı. Dik bile duramıyordum, Namerdin karşısında. Sen karşıma çıkana kadar Benim biricik arkadaşım. Şimdi huzurluyum mutluyum, Seviyor seviliyor, hayatımı yaşıyorum. geleceğimden de artık umutluyum. Çünki artık sen varsın... Benim biricik sırdaşım, Benim biricik arkadaşım... |