fransız ihtilalinden bu yana
bir ihtilaldir sarmış yüreğine
aşkını bir pakete sarıp yürürken
çantanı boynundan sarmayı unutmuşsun
ve çantanda başka aşklar vardı
hangi ihtilaliydi yüreğinin yüreğini bu kadar inciten
çoğu karanlık gecelerin
sarhoş ayazı vaktiydi
seni kokladığım zamanlar
gözlerimin önündeydi
ellerini koydyğun izmir bankları
ve izmir çokta uzak gelmiyodu artık
büyüdükçe farkına varılan
ve ergenliğin en ergen zamanlarında
senli yerleri yakın kılıyordu beyin
güneşi,n doğuşunda en çok koyan adama
senin yudumladığın izmir bardağından
yudumlayamamaktı
aşk çayını
ellerin yoğurmuştu sanki
yalnızlığın hamurlarını
oysa ellerinin yoğurmadığıher şey bayağı
bayat hayallerin çağrışımı
vardı yüzünde
ben zaten sana kurduğum tüm hayallerde
bayıltılıp atılıyordum bir köşeye
şimdi yakınlığı kaldı
bir tek beynimde
senin ve senli izmirin
hep yakındı zaten mutluluğu seni izlemenin
her sigara yakılışında
yüreğinde yeni bir ihtilal
ve garip bir adamın haykırışı
henüz çözülmemişti
da vincinin şifresi
iyi bir bulmacacının önce kendi
şifresini çözmesi gerekirdi
bırak sevdiğim yüreğinde
ihtilal değil devrim olayım