YolculukŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İnliyor Ruhsuz Beden
Nefes nefese kalışların gizinde Sanki bilinmez bir yerlerde Bilinmez renklerde savrulur beden. İhtiras sarınca bedeni her yerinden Yılan misali kıvrılır da tenler Dil, sokulur mahremden gerçeğe Ve ter bürür bedeni. Kim kime ait ne önemi var O anı durultmak O anı dinginleştirmek Ve o anı unutturmamak için Sarıldı kollar birbirine Ve dudaklar kime ait olduğunu unuttu. Söz sustu, Gülümseyişler inledi, Gözyaşı kurudu Ve yaşama çıktı davet. 18.6.2009 Serap Hoca blog.edebiyatdefteri.com/sayfam/yazilarim/icerik/ ---------------------------------------- Varlığında yoksun... |
Gel
Tut bedenimin elini de
Gideyim artık
Yolcu yolunda gerek..
Yüreğınıze sağlık Serap hocam harıka bır şiir okudum kalemınız çağlasın yurek dolusu sevgılerımle......