Bırakıyorum...
Bırakıyorum şair liği
Artık şiir miir yok Yazmayacağım Hislerimi Alacağım dizlerimi ellerime Başıma yaslayacağım Kapanacağım Dört mevsimi yaşatan odalarıma Derinlerde bir yer bulup Gözlerimi dikeceğim Yosun renkli ağaçlara Sormasın kimse nedenlerimi Gayrı hayata somurtacağım Bakmıyacağım kapılara Pencerelerden sarkmayacğım Belki adınıda anmayacağım Öksüz bakışlım diye Belkide sensizliğimden Kör bir kuyuya salacağım Kalan ömrümü Uzaktan bakacağım Çırpınışına ölümümün Bir daha dirilmeyeceğim Bırakıyorum şair liği Artık şiir miir yok Sensizlik salınırken Boylu boyunca odalarımda İmeklerken duvarlarda resmin Kocaman adımlar atıyor ismin Nasıl dirileyim Yolkluğun perçinlenirken satırlarıma Nasıl avunayım Belkilerimin nedenleriyle Sorğulamaktan Dünden bu güne bizi Savunamaz oldum direnişimi Kambur üstüne kambur Çökertti emeklerimizi Çaresiz kaldık Yavrum Çaresiz kaldık Ögüttük bizi Şimdi Bir mısra kadar uzağım sana Yoksun Yoksun Yoksun |
Sabah gine o güzelim simsicak günes dogacak..
Bize yeni bir gün ve yeni umutlar getirecek..