BIRAKIP KAÇARSIN BU KENTİ..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın AŞK’DA İNANCA DAİR...
Bu neyi kim üflüyor,
yüreğim sanki kimsenin bilmediği bir gölün içinde yıkanıyor sen oluyor göl kamış sen. ben sen. sesim çıkmıyor... gözlerim düşüyor suya ikisinde de sen sarıp sarmalıyorsun beni üşüyen bir çocuğu sarar gibi özleminle. "..........."bu düşü bir de sen görseydin korkardın birtanem. Sevincimden. bak şu yüreğe, dinle şu neyi ölümlüye değil artık bu hasret bu özlem dinmeyen bu sızı yana yana döne döne ışık oldum kendimce ve artık kopardığın kamışı üfleyen rüzgarım. Duymamak için kederimi, bırakıp, kaçarsın bu kenti 21/06/2009 ........... |