Babamla HasbihâlŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sen babasın... Koyup da yüreğine en güzel duyguları adım adım yol aldın gençlikten bugünlere. Öyle günler yaşadın ki benim diyen insan dayanamazdı, ama sen "Babayım ben" dedin ve gücüne güç katıp ilerledin hayat yolunda. Çoğu günler yapayalnız kaldın, parasız kaldın, desteksiz kaldın ama "yavrum" dedin, "yavrularım" dedin, onları bırakmadın. Sen babasın, yüreğin kocaman. Bil ki hayatın boyunca yavruların sana yüreklerini açacak ve bil ki en değerli unvanla yaşayacaksın. Babasın sen. Bu, dünyanın en güzel unvanı. Öpüyorum ellerinden. Hakkını helal eyle. Serap Hoca 21.6.2009 DUYAR MISIN Kİ BABAM? |
Elimde asam ile varsam yanına,
Toplasam kurumuş çiçeklerini.
Çöküp dizlerimi değsem tenine,
Toprağa akıtsam şu dertlerimi.
“Desem ki yel eser de efil efil,
Neden hâlâ dumanlı dağlar?
Sular çağlarken serin serin
Neden hâlâ yanar bağlar? ”
==============================
Yürek sesinle meydana getirdiğin
O mükemmel eserinizi beğenerek okudum