NEŞE (BERDEL_lll)
Çok direndim / istemedim.
Ben bu dünyaya gelmemeliydim Kim sordu, ya adımı kim koydu? “Neşe’li” mi oluyor insan Kütüğünde neşe yazınca? Ben bu şehre ait değilim Deniz bile yok bu şehirde O yüzden yüzmeyi öğrenemedim Kaçıp gidemedim… Kürek çekmeyi, Balık tutmayı hep merak ettim. Yıllarca olmayan bir limanda Gelmeyecek bir gemiyi bekledim. Annemi ve babamı seçebilmeliyim Annem yazdırmalıydı beni okula Siyah önlüğümü özenle ütülemeli Beyaz yakamı kolalamalıydı. On beş yaşımda tanışmamalıydım, Berdelle… Ve babam melek olmamalı, Kollarımda… Yokuş başındaki mezarını, Sulamamalıydım gözyaşlarımla. Mutluluk denen şeyi Ahmet amcanın bakkalında, Tavşankanı, İki şekerli çayında Tatmamalıydım… Yarım olduğum için sevmemeliydi beni. Leblebi tozu ile kandırılmamalıydım. Bazlama arası gülücükleri Yan komşuda gördüm. Paylaşmayı öğrendim, bölüştüm. Kardeşim olmalıydı o sarı saçlı kız Ve salıncağını benimle paylaşırken Ağlamamalıydı / sevmeliydi beni. Birileri beni sevmeliydi Dalgalı saçlarımı sermeliydim göğsüne Hıçkırıklarım kalbine akmalıydı. Zamansız yakılan kınalı parmaklarım Değmeliydi değer bilene Biri bana sormalıydı. Neşeli mi oluyor insan, Adı; NEŞE olunca? Neşe ATAY |
Çınar GÖLE