CEVİZ KABUĞUNDAKİ CANLAR
Yürek yanmış acıyla kavrulmuş
Dudaklar güneş ışığında susmuş Bakışlar anlamsız duyarsız Avuçlara bakıldığında hissiz Sıskanda yumruklarını halsiz Ceviz kabuğunda kalmış canlar Deniz dalgaları kıyıyı döverken El çenede düşünceler sebepsiz Martılar kanat çırpar çığlıklar Haykırmak ister gönül isteksiz Karamsarlık esir almış benliği Yerde uçuşan yapraklar misali Bir çıkış yolu olmalı aranır gözler Deniz dalgasında yalpalayan tekneler Umut içinde çekilen balık ağları Deniz kenarında uçuruma bir adım kalmış Ruh esen rüzgarla savrulurken Bayram Erol |