RUHUM MEZBELENDECanım acıyor, sürekli sıkılıyor ruhum Bir karanlıkta yaşıyorum, bilmiyor kimse Hep sevmiştim oysa, sevemiyorum nedense Sevgisiz yaşayamam, yaşayamıyorum. Hep sevmiştim bir sevgiliyi, unuturdum kendimi böylece. Şimdi kendimle savaştayım Ben kimim? Niçin böyleyim? Ne olacağım? Öldürücü sessizlik ruhumda, susuyorum. Haykırmak isterken susuyorum, yutkunuyorum Ağlamak isterken dudaklarımı ısırıyorum Her seferinde parçalanıyorum, kırılıyorum Ve işte böyle yaşamaya çalışıyor ruhum mezbelende Emre ATILGAN mayıs-2009 |