BABAM BENİM
BABAM BENİM
Tepeden tırnağa bir asalettin. Yokluğun içinden çıkıp yüceldin. Ondört yaşındayken güzel anneni, On yedinde sen babanı kaybettin. Sağın solun entrikalar doluydu. Senin yolun Yaratan’ın yoluydu. Yetim -öksüz gözlerin yaş doluydu. Yaş yirmibir Vatan borcuna yettin. İki yıl sürdü mukaddes hizmetin. Ocağında sen halanı beklettin. Manisa ,İstanbul, Erzincan derken. Vatan borcu- namus borcu bitirdin. Kader- kısmet evliliğe götürdü. Dallarında beş de meyve yetirdi. El emeği helal kazanç getirdi. Hayat keşmekeşi seni çok yordu. İnadına mutlu idi yuvamız. Namertlerle yoktu bizim davamız. Işıl ışıldı akşam ve sabahımız. Akmasa da damlıyordu kesemiz. Kız ve erkek ayırımı yapmadın. Eğitimi arka plana atmadın. Gerekirse gece gündüz yatmadın. Geleceğe bizleri hazırladın. Yedimizde sen namazı kıldırdın. Nasihatle zihnimizi doldurdun. Şeytanın vesvesesini soldurdun. Kalbimize Allah aşkı işledin. Dokuz yaşta oruç dedin bizlere. Otuz aded huzur dedin sizlere. Sabır ve sükunet verdin bizlere Ruhumuzu ışıklarla doldurdun. Yıllar geçti yetiştik her birimiz. Korkumuz yok sağlam çünkü gerimiz. Çok güzeldi mutlu geçti günümüz. Huzur ve mutluluk verdin bizlere. Ölümünü Yadelde haber aldım. Üzüntüden karalara bulandım. Kardan kıştan sana yol bulamadım. Ardından Yasin- Fatiha yolladım. Sin’in Cennet Bahçesidir inşallah. Rahmetiyle sarsın seni bir Allah. Peygamberim sonsuz şefaatiyle. Sarsın sarmalasın seni inşallah. Emine Balı Oğuz |
Harika bir siir... Saygilar...