Özü bırakıpta yüze
Ne diye takıldın gözüm
Garezin ne idi bize
Bizi aşık ettin gözüm

Görmedin yüzde boyayı
Kaşta kiprikte oyayı
Tırnakta sarkan ojeyi
Ne diye görmedin gözüm

Al gördün kiraz dudağı
Şeker bal sandın yanağı
Düşündün yerim kaymağı
Boş hayaller kurdun gözüm

Neden gerçekçi olmadın
Araştırıpta sormadın
Hiç mi çekinip korkmadın
Balıklama daldın gözüm

Gönüle işaret verdin
Çok güzel bırakma dedin
Hiç sonunu düşünmedin
Büyük hata yaptın gözüm

Gönül bedene emretti
Yürek yağını eritti
Nefis iradeyi yendi
İç savaş çıkardın gözüm

Dil açıldı bülbül oldu
Kulaklar herşeyi duydu
Eller bile birlik oldu
Hepsi çcoşa geldi gözüm

Akıl yatıyor uykuda
Mantık kaldı kör kuyuda
Her şey bağlandı umuda
Ok yaydan fırladı gözüm

Bundan sonra n’olur bilmem
Boşa akma seni silmem
İstesende geri dönmem
Haktan hayırlısı gözüm

Güner der özü görseydin
Her kesi dost bilmeseydin
Layık olanı sevseydin
Çok güzel olurdu gözüm

Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 20.06.2009