Bülbül gibi..
Bülbül saysam kendimi, olur musun goncası
Her seher ne söylerim aşk şarkısı bilmesem Gamla yüklü ömrümün, dört yapraklı yoncası Sen beni dinliyorken, hülyaları delmesem Çıtkırıldım dalına konup şarkı söylerken Dikeni sayar mıydım gül kokunu bilmesem Nazenin yaprağında uykuları bölerken Gecene doluyorken düşlerine gelmesem Sormasam ah aklıma takılan soruları Düşünmeyi bıraksam cevapları bilmesem Ağlamasam sebepsiz gecenin yarıları Yangına düşüyorken gözyaşını silmesem Sonra bitince şarkı başlasam yeni baştan Dünyalar benim olsa uyku nedir bilmesem Ya yapmamış olsalar sabır ölçeri taştan Ya sabrı deniyorken baştanbaşa dilmesem Bu şarkı biter bitmez ömrümüzde bitecek Gonca çiçek açar mı sulamayı bilmesem Yüzünü döndüğünde güneş yine dönecek Karanlık çöküyorken suçlanarak ölmesem.. 27.05.2009 Necati ŞİMŞEK Ankara |