1 Mart 2000 BERLİN
Çarşamba gecesi,saat 22:25



Kulak ver bana,istersen duymak,
Söyleyeceklerim var...
Var sana söyleyeceklerim.
Hani o altı yılın sonunda
Kendine bendettiğini sandığın,
Bir ömür boyu paylaşabileceğini,
Yaşamının eşdaşını
Ne kadarda istiyordun.
Soruyordun bana yavrum
Ve diyordun ki,
Ben düşündüm,kararlıyım,
Yanımda olurmusunuz,
Var mı destek ?

Sen var ya yavrum,sen,
Çok büyüktün,büyümüştün,
Çocukluğun gerilerde kalmıştı.
Ne çok da sevinmiştim,
İçim hep mutlu mutluydu.
Seni anlamaya çalışıyuordum,
Kemik iliklerimin içine kadar
Seni özümlüyordum,
Akıl,fikir ve zeka
Hep toplanmışlardı,laik oldukları yerde.
Hülasa naz-ı niyazın ve kararın
Umurda değildi,gelecek zararın.
Ben ve benim eşdaşım,
Daha gençti ama yaşın
Ve eh olsun dedik.
Sende biliyorsun yavrum,
Biz birşey yedik.
Yedik de ama artık çok geç...

Allı allandı,güllü güllendi,
Gelinlendi,duvaklandı,tellendi.
Yetmedi,mekan etti,
Senle eğlendi...


Biz mi bilemedik,sen mi ?
Buna dayanacak kafa mı,beden mi ?
Ne sayarsan say da !
Bilemiyorum ben,
Ne dersin sen,
O eşdaş bu beşdaş,
Biri sert,biri kem...

Halbuki yavrum ;
Eşdaşlar,yoldaşlar,kardaşlar,
Bir olsa,bir olsalar hep.
Ne de şenlik olur yuva,
Sevinir seni doğuranlar,
Sevinirsin sen doğurduklarınla...

Bak yavrum ;
Tek olma,ince olma,
Kula kul olup,solma,
Yakanı birine verip,geri kalma !
Yaşam,birlikte yaşamın
Tuzu,biberi,
Mutluluk,güzellik,dostluk,
Saygı ve sevgi...
Hele sevgiyi eksik etme,
Etme ocağında şer,
Çalış,çalış ki dökülsün ter
Ve güllük-gülüstanlık olsun,
Senin için her yer !

Ne umduk,ne bulduk yavrum !
Biliyormusun her tarafım
Dağım dağım dağılıyor.
İçimi bir görebilsen ah görebilsen,
Ağım ağım ağlıyor,
Kollarımı O değil,yavrum bağlıyor.
Oturup düşünüyorum ;
Doluya koyom almıyor,
Boşa koyom dolmuyor,
Yine de bu böyle olmuyor,olmuyor...

Yavrum, dilerim herşey gönlünce olsun,
Bahtın göklere ersin,hep gülsün,
Sen zaten eşdaşınla birsin,
O sana,sen O’na yarsin,
Binlerce yıllar sizin olsun varsın !!!

Saat 23:25–Berlin-HALİFE TATAR


Şiirimin son kıtasında zaten bir ve birbirlerine yar olduklarını,binlerce yılların onların olmasını , şiirimi yazdığım 2000 yılında diledim ama dileğim hiç de yerine gelmedi. Yedi yaşında nur topu gibi bir torunum olmasına rağmen,dört yıldır ayrılar ve hep de ayrı kalacaklar...