SORMA GİTSİN
Zalim deden bir yar sevmişim
Amanın amanın Sorma gitsin İnsaf merhamet bilmez Nankör mü nankör Ocağıma incir dikmişim Sorma gitsin Başımı vurdum taştan taşa Feryad u figanım erişti arşa Taptım adeta sümme haşa Bana mısın demiyor Sorma gitsin Gönülmüş bu yürekmiş anlamaz Uğruna heder oldun beni tanımaz Fakına düştüm zalimin Kurtuluşum olmaz Canıma okuyor Sorma gitsin Beni haldan hala koyar Mecnun gibi çöllere sallar Beni bir kaşık sudan boğar Düşmanıyım sanki Amansız mı amansız Sorma gitsin ERDAL SÖYLEMEZ. |