TÜTÜYA
Yel estikçe nazlı nazlı salınır
Mestane gönlümün yarı tütüya Devşirmek istesem benden alınır Baharda ömrümün varı tütüya Seyyah bir aşığım böyle çağlarda Bülbüller şakıyıp öter bağlarda Giyinmiş kuşanmış gezer dağlarda Sarı gelin gibi sarı tütüya Değen el örseler nazik bedendir Boynun eğriliği bilmem nedendir Ağacı yaprağı kadifedendir Kondurmaz üstüne harı tütüya Çık da şu dağlarda tütüyaya bak Her yan sarı çiçek yemyeşil yaprak Güler kış elinden ağlayan toprak Şen eyler bittiği yeri tütüya Tütüyayla lale yan yana biter Güzeldir kokusu cana can katar MİSKİNİ’nin kalbi aşk ile atar Salar sevdalara seri tütüya |
Canım hemşehrim,bu güzel şiiri ilk okuyan ve yorum yapan biri olarak gerçekten çok mutlu ve bahtiyarım.
Özgürce memleketimin dağlarında dolaşan,nerede bir güzellik varsa oraya yaslanan ve güzelliklere gönül
diliyle renk ve zevk katan o güzel yüreğini ve kalemini kutluyor hece şiirinin güzel örneklerini bu sayfada
ilmik ilmik ,dantel dantel dokuyarak harika yorumlarınla memleket sevdalılarına bir nebze olsun merhem olduğun
için teşekkür ediyorum.
Sarı Tütüyalarla yeşil çimenler arasında memleketimin dağlarına gönül vermiş bu güzel insana çok uzaklardan
kucak dolusu selamlar yolluyor hasretle gözlerinden öpüyorum.Sağol...