GÜLÜN AÇILMASI BAHARA KALDI
Hazan vurdu kış el koydu bağlara
Şen bülbül figana efkâra kaldı Kapandı uykuya hapsoldu kara Gülün açılması bahara kaldı Safâ mevsiminin eyyamı geçti Felek bize çetin kapılar açtı Yeşilin yerine ak libas biçti Renk ganisi gözler fukara kaldı Gönül feryat eder kan ağlayarak Zalim firkat güler can dağlayarak Göçerler bölgeden çekti el ayak Mamur mülk-i ocak hasara kaldı Dal hüzünle bakar düşen yaprağa Nedir bu ölüm mü çöken toprağa Dağda ki eşkıya sis indi bağa Karardı her taraf kapkara kaldı Baharcılar düştü ah ile vaha Koştu börtü böcek girdi penaha Gördüğümüz görür müyüz bir daha Nevbaharı açmak settara kaldı Der MİSKİNİ çileye mi girelim Yazı gördük kışı da bir görelim Zorluklara göğsümüzü gerelim Sözüm sözdür dilim ısrara kaldı |