MAHPUS
..................Ayıp!
........................Günah! .................................Sus! Bir imzaya mahkûm, müebbet mahpus Kapana kısılmış çaresiz kullar... Kulaklarındaki: ’Ayıp, günah, sus! ’ Kelepçeler kesmiş, kanıyor kollar. Bir lokma ekmeğe dayak, hakaret... Birkaç bileziğe gitmiş, bekâret Nasıl çeker gider, yok ki akaret! Dokunmadan kalmış elinde dallar. Kafasında yumruk, sırtında sopa Her sene karnında yeni bir sıpa Ne bir baltaya sap; ne balta, sapa Kapanan kapılar, kesilen yollar... Ya çatı, ya bodrum; yakar, dondurur Altta yok, üstte yok; nasıl ondurur? Yetersiz beslenme, derdi kondurur Yok; et, süt, yumurta, sebzeler, ballar... Halsizlik, kansızlık, kesik benizler Zafiyeti müzmin hastalık izler Kimseye söylemez, derdini gizler Solar hayalinde yeşiller, allar... Dört bir taraf sılcan, herkesten zarar Her ne yana dönse, bir düşmanı var Bağrına bastığı; vicdansız, gaddar! Fırsatını bulan, pireyi nallar! Kanatları kesik kuşlar uçamaz Tabutluk kilitli, kimse açamaz! Azat edilse de artık kaçamaz Gözünü korkutmuş, sayısız hallar. Ruhu ölmüş, mahzun; ağlar, gülemez Kökeninden başka bir yer bilemez Beli çatırdasa ince elemez Yüksüzken de kambur yürür, hamallar. O/Nur/un emrine boyun eğerek Yılana sarılır, ‘koca’ diyerek! Günde tam üç öğün dayak yiyerek Her emre amade, başını sallar. Onur BİLGE |