SEYYİTLER ŞEHRİSİN ÖZDE MALATYA
SEYYİTLER ŞEHRİSİN ÖZDE MALATYA
Kozluk coşmuş; çağıl çağıl çağlıyor Beydağı, Yama’yı gülle bağlıyor Kernek güzelleri neden ağlıyor? Billur kaynakların; gözde Malatya Seyyitler şehrisin; özde Malatya. Arıdır, sadedir; dili Türkçesi Yaylası, ovası; kaysı bahçesi Lezizdir lisanı, enfes lehçesi. Nurlarla süslüsün; gizde Malatya Seyyitler şehrisin; özde Malatya. Turkuaz eylüldür, hazanın hazzın Burnumda tütüyor; baharın, yazın Özlenmez mi senin; cümbüşün, sazın? Satırda, dillerde; sözde Malatya Seyyitler şehrisin; özde Malatya. Rahmet müjdeliyor gök gürültüsü Beylerderesi’nde su şarıltısı Hilal’den geliyor, al parıltısı. Yeşile bürünmüş, güzde Malatya Seyyitler şehsisin; özde Malatya. Huzura erdiğim; yarınım, günüm Şanlı mazilerim, şerefli dünüm Düşte ulaştığım andır düğünüm. Yormazsın; yokuşta, düzde Malatya Seyyitler şehrisin; özde Malatya. İlin, diyarından hain çıkmıyor Evladın; ecdadı yakıp yıkmıyor Sevenin; sevgiden, aşkt’tan bıkmıyor. Hasretin kavurur, közde Malatya Seyyitler şehrisin; özde Malatya. KADİR DURAK (LEBİDERYA) FETHİYE ŞEHİT AİLELERİ VE GAZİLER DERNEĞİ BASIN DANIŞMANI ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR KAYNAK GÖSTERİLMEDEN İKTİBAS EDİLEMEZ... |
Okuyunca "Ah Malatya" dedim bir Aydın'lı olarak.
Her şehrimiz bizim. Gidip gezmek istedim Kozluk'ta, Beydağı'nda. Yaylasında. Turkuaz Eylülünde. Güzde yeşile bürünmüşlüğünde.
Coğrafi şiirlerin sıcaklığında bir başka şehirde memleketimin özlemini giderdim.
Varol Malatya'lı şairim.