BENİM YÜZÜMDEN
Sen bu şehirden giderken ben sadece yoluna baktım
Durduramadım seni ellerim boşluğa düşüyordu tutarken Hatalarımı vurmadın yüzüme giderken hep sustun Ama sen terkettin bu şehri benim yüzümden Yokluğun cam kırıkları avucumda hep kanıyor hep acıtıyor Gelmek istedim gelemedim ardından koştum da yetişemedim Yanlışlarımı görmezden geldin yüzüme vurmadın hep sustun Ama sen gittin gurbete benim yüzümden Şimdi karanlık şehrin ortasında kaldım yokluk ayazında Her gece dua ettim rabbime ömrüden alıp versin diye Kor ateşlerde attın beni yanmak değil de sen ölmeseydin keşke Ama sen toprağa girdin işte hemde benim yüzümden ..... |
giden gitmiş..
hala ona yanıp,hayatını zindan etme....
yepyeni sayfalar açmayı hakediyosun sen....
şiirin güzel ama senden böyle şiirler okumak istemiyorum...
acılar son bulmalı şair dostum...
sevgiler ;)