Her gece hayalinle yatağıma yatıp,
Rüyamda seni görebilmenin dilekleriyle uykuya dalıyorum.
Bazen, karşımda dolanıyorsun.
Sana yaklaştıkca sen, arkana bakmadığın halde benden uzaklaşıyorsun.
Gözlerini ellerinle bağlayıp, hızlı hızlı bilinmezliğe doğru gidiyorsun.
Acaba yüzün bana dönük olsaydı, o maviliğinle yine uzaklaşır mıydın benden..
Gözlerini yine bağlar mıydın beni görmek istemediğinden..
Benim her adımımda sen, kilometrelerce uzağa gidiyorsun..
Ansızın bir yerde duruyorsun, ama ne arkanı dönüyorsun ne de ellerini çözüyorsun.
Sadece olduğun yerde öylece duruyorsun.
Sanki birşeylerin sana gelmesini bekliyorsun.
Bazen ’’ Dur, ben yanına gelene kadar bekle ’’ diye haykırıyorum,
ama sesimi duymuyorsun.
Sanki kulakların görünmez birşeylerle doluyor.
Beni duymanı engelleyen şeyler tıkıyor kulağını, duymuyorsun..
Koşmaya çabalıyorum, ama hep tökezleyip düşüyorum.
Yine görünmez şeyler! Bu seferde beni engelliyor.
Sen hala olduğun yerde duruyorsun..
Az bir mesafem kalıyor,tam sana dokunacağım an;
gözlerimin önünden o eşsiz maviliğinle bana dönük bir şekilde silinip gidiyorsun..
İşte o zaman anlıyorum ki ;
Benim gördüğüm en sahici rüya sen oluyorsun.


ALLérgy*
12.Mart.2009
Perşembe / 20:34 - 20:53