Demir ParmakKalk o benim sanık koltuğum Senden bana kalan son şey Gözünden yansıyan güneş yanılsaması ve Ellerin demir parmaklar Ne tutabilir ne de arkasına geçebilririm çıkarın beni burdan Ah tutunamayacak olmak saçlarına Oysa şöyle diyecektim
Onlar En sevdiğim organik plaklar Tamam al git ama Gül güzeli çalsın son kez dudaklarında Konuşacak çok şey vardı oysa Nerden çıktı bu dinginlik Ah duyamayacak olmak o şarkıları Şöyle diyecektim bir konuşabilsem “ Bir karış toz altında Kırmızıya kızıp Güle düşman olunur mu Buna en çok papatyalar sevindi Ve onları satanlar Oysa sen hiçbiriydin Bilmedik uz çiçeği Ah burnumun ağustos sinirleri Biriktirecek bir yer yok muydu Yıkılıyor direklerim Ah koklayamayacak olmak seni Şöyle diyecektim bir koklayabilsem
Sabahlara kadar dikildim Ruhuna açılan kapılarda Terim ve terin karıştı Kızgın yağlar Döküdü alnımdan göğsüme Sen değilsen Çalmasınlar kapımı söyle Ah dokunamayacak olmak sana Şöyle diyecektim bir görebilsem “ Kavuşamayanlar kervanında |
der gibiydi
eros ki böyle bir tanrı olsaydı ki iyiki de yok
kıskanırdı şiirinizi
Dua ve saygımla kalbe