ÇOK ŞÜKÜR RABBİM...döne döne savruluyor yana yana öğreniyorum sınanıyorum çileyle sabırla eğiliyorum toz duman taş toprak dağılıp ufalanıyor zirvelerim çok şükür Rabbim ... kirpiklerim sımsıkı örtülü dudaklarım ısrarcı isyanlara kırk kilit efsûnlu bir musıkînin peşi sıra bir kaynağa sürüklüyor beni şaşkın ayaklarım işte orada kalıyor arınıyor cümle şikâyetlerden yüreğim çok şükür Rabbim ... sırmaları sökülüyor yaldızları kazınıyor süs denilen ne varsa dünyaya dair bir bir soyunuyorum gaflet urbalarımdan gönül utanmıyor ruh çırılçıplak ve mâsum gülümsüyor elimden kurtuluyor derin bir oh...çekiyor nefs’im uzaktan bakıyorum çaresiz bedenime avuçlarımda duruyor bin parça sırça misali elimle zulm’ettiğim benliğim kirpiklerimin mor gölgeli göllerinde titreşerek bekliyor ve çöküyor usul usul ömrümün günah tortuları duru bir damla su kalıyor benden geriye görmekteyim çok şükür Rabbim çok şükür sana dönmekteyim... ceyda görk 24 nisan 2008 |
NIHAT YURT KANADA
SELAMLARIM SANADA