İri gök mavisi hoş gözlerin yaş için kasvet dolacak
Ve sığındığın bütün uykuların sana hasret olacak
Sen yüreğine hasret okları vurulmuş hüzünlere boğulmuş
Büyüyerek sönen gözleri yaş dolmuş ve kan çanağı olmuş
Bir aşk tutsağı gibi kaçışan ruhuna yapışarak ağlayacaksın

O beyaz gül rengi gözyaşların birer ateş topu olacak
Ve reşaleler içinde cızlayan kalbinin içine dolacak
Ağlayınca gözyaşların cehennemdeki alev toplarınca
Sızlayan kan ağlayan kalbine doğru yuvarlanınca
Tenin ateşten bir giysi olup bedenine yapışacak

Yüreğin tahammül edilmez sert hüzünlerle dolacak
Yüzün çektiğin acıyla her gün biraz daha solacak
Seni senden alan yarım kalan anılarına dalıp durduğunda
Ve unuttuğun o eski güzel düşlerini hatırlayıp kurduğunda
Sızlayıp ağlayan bir kalbin çığlık atan bir ruhun olacak

Yanyana yürüyen sevdalılar elele tutuşunca
Anılar iri mavi gözlerinin önünden uçuşunca
’Ahh! O eski günler keşke geri dönse’ diyeceksin
Ve hatıralarla yüklü sokaklara düşüverince o iri gök mavisi gözlerin
Çok gecikmiş olacak dudaklarından o an dökülen özlem dolu sözlerin

Buğulu yaş dolu sönük mavi gözlerin hep gerilere dalacak
Kırılarak kararan düşlerin alıp seni kara bir kedere salacak
Bu sevdadan sana solmuş paramparça olmuş bir kalp kalacak
Sen sana kırgın sana dargın yorgun argın yangın dolu bir kalple
Aklında halim karşında hayalim kulaklarında sesimle ağlayacaksın