Hayat gibi...
Bir anlık çizgiydi o an zamanı öldüren...
Beynimde sesinin uğultusu, Kulaklarımda amansız şehrin gürültüsü bana kalan... Belki de bir şarkıda gizli ruhumu saran, Aynı ellerin gibi... Aynı bu donuk şehir gibi, siyahi... Anılarıma saklanan sessiz bir sahil, Ayaklarına kaçan şımarık kumsala sinirlenişin, Ve gülüşün gibi... Anılarım var kalemime sarılan, Sen gibi... Ya da olmayışlar suskun, Yaşamın getirdikleri... Hayat gibi... |