İsyan
Ne kadar haykırsam boşuna!
Sağır, konuşanlar her yakarışa Sağırlığın şeytani bir aksi var Her soluk alıp veren Her gidip ve gittikçe küçülen o, sloganlı isyanlarda İsyanım, kavgam ve sövgülerim Tutkulu bir övgü Yürekleri şen tutan şarkılar gibi Yüreklere tüm aşkları Yüreklere hınç dolu sabahları Getirip çocuk ağlayışlarında Sunuyor tevkif edilmiş güneşleri Ve isyanım Tevkif edilmiş güneşleri Getirip bir kâse içinde Getirip en ucra köşelerine aşkımın O yanılsamış, o tutuk sözcüklerin ardından En öfkeli, en hırpalayıcı, en kindar Ense kökünde biten cellât kılıcı gibi Adl’e teslimiyet telkin eder |