HAYALLER
Gözleri boşlukta düşünüyorken,
Bir ağlama sesiyle irkiliverdi. Ne oluyor diye bakınıyorken, Hıçkırığı içinde hissediverdi. Ah! Anam diyordu çocuk ağlarken, Sen olsaydın böyle olurmuydukki. Ay bulutun içinde kayboluyorken, Kardeşine sıkıca sarılıverdi. Siliyordu onun gözyaşlarını, Ağlama kardeşim geçer diyordu. Karanlık örterken feryatlarını, Ne yapacağını bilemiyordu. El ele tutuştular,düştüler yola, Sığınacak bir yer arıyorlardı. İnceden yağan yağmur altında, Yalpalayarak yürüyorlardı. Öyle bir gürültü koptu ki birden, Çocuklar gözlerden kayboluverdi. Şimşekler çakıp yağmur yağarken, Hayalindeki kendi siliniverdi… ZALOĞLU |
Ümitler kaybolmaz!
Güzeldi
Tebrikler.................şiirce