Şimdi uyandım da; sen yoksun yanımda
Burası neresi, ben hangi diyardayım
Uykularım perperişan her gecemde
Güz ayazları doldu tenimin her zerresine
Yorgun bir cengaverim dört duvar arasında!..

Uyanmışım; sanki bir başka dünyadayım
Bir baktım gökyüzünde yıldızlar süzgün
Gece ağır aksak yürürken sabahıma
Sanki güneş hiç doğmayacak gibi gökyüzü gri
Hülyalarım karanlığa gömüldü yokluğunda...

Yüreğe kazınan mutsuzluk mevsimleri ağlatır
Karabulut çöker, şimşek ardı ardına çakar
Her sefer korkulu rüyalarda kalırken
Gece sessiz, gece yorgun bir ben miyim ki
Böyle öksüz, kimsesiz, dünyada yapayalnız!..

’’Haydi boş ver!’’ diyesim var kahırla dolu hayata
Sen yürü yine de bildiğin umut dolu yolunda
Yorgun gönlünde çekilmez acılar bitmese de
Geçer, geçer aldırma avuntularla yaşarken
Kardelen çiçeği gibi direniş ruhum dipdiri kalsın!..

Zafer Direniş
...