Zaman
Zaman
Hiç uyumayan tayf Bizler görünen tayfası _Geçmişin künyesi zaman!_ Kimler gelip geçti Senden kopan çığın altından… Koyu yalnızlığında dumanını soludular Bazen küheylana bindiler Bazen merkebe Tek başına doğdular Tek başına öldüler… Zaman kumpanası acımasızdı bazen Cepheye pompalanan kan! İnsafsızdı an!... Koynunda yarım kaldı baharlar Yüreğim yar! _Zaman_ Kimi gün meraklı bahçelerden su içirdin Kimi gün hasrete yük oldun Zemheri şafaklar kırbaçladın Yaz akşamlarında deniz okşarken Aktın!... Şimdi ben nasıl seni kuşanayım! Tarih sinse de gözlerine Harami rüzgârla estin Eğreti güneşle baktın… Aktın!... Yalan Zaman… Akma dur güller açarken! Tut umut çiçeklerini Çekip at suflörünü Öylece dur… Yaşam gerçek! Şiirler çocuk Şiirler çocuk... Atifet GEZEK |
Öğütürken öğreten Zaman...
Şiir de yorum da çok güzeldi.
Tebrikler Atifet hanım.
Saygıyla selamlar.