CEMRESİZ İKLİMLER...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Aslında sevdiğim birinin gözlerine şiir yazacaktım.Hedef kutuplara doğru şaştı...Neyse ona şiir yazmak için yeniden kuluçkadayım bu sefer ekvatordan korkuyorum...
Cemreler düşer…
Önce havaya Sonra suya Sonra toprağa… Ya Cemresiz iklimler… Toprak yoktur. Tundra çiçekleri açar, Kutup igloolarının buz bahçelerinde… Ve, seyre dalar Eskimolar Sadece kar ve buz o kadar… Ne deniz beş para eder Ne de şiirler düzülen kum Ve güneş bulutsuzluğu özler Cemresiz iklimlerde… Buzul dünyasının tek dostu Bir Eskimo köpeği ulur. Sesi yankılanır doğu sibirya’dan Cemresiz iklimlerin Doğu asyalı öksüz çoçuğudur… İnsanlar unutmuştur Dünyanın bu yakasını Rüzgar Yine bir kar örtüsü kaldırarak başlar güne her gün… Bir buz adamı Gözlerini oğuşturur…. ‘İnsan yüzü kızaran Ve yüz kızartıcı işler yapan Tek hayvandır’ der Mark Twain Cemresiz İklim insanlarının Hep kızargındır yüzleri Fakat hayvan değillerdir Mark Twain kadar.. Düzce 09/06/2009 10:47 |
ÖNCE HIKAYESINDE KALDIM UMARIM EKVATORLARIDA YAKARSINIZ O GÖZLER İÇİN
ELBETTEKI YASEMINİN TARZI FARKLIDIR AMA OKUMAYA ÇALISIR ANLAMAYA
GÜCÜ YETTĞİNCE DILI DÖNDÜĞÜNCE RABBIM NEFES VERDIKÇEDE YAZMAYA ÇALISIR............
HER MISRAYI SİNDİRDİM YÜREĞİMDE RUHUMDA HISSETTIM HER ŞİİRDE HER OKUDUGUMDA
ALDIKLARIMIN İÇERİSENE KATTIM KUTLARIM GÜZEL MISRLARINIZI SEVGILER................