Menemşeyi nasıl tarif eyleyim
Boyu balacadır bala menemşe
Şahsındaki güzelliği söyleyim
Her türlü çiçekten ala menemşe

Menemşe kıymetin bahçivan bilir
Ancak ona zarar nadandan gelir
Menemşeyi koklayanlar mest olur
Gezer durur elden ele menemşe

Sınık gönlüm geçmez mor menemşeden
Ruhuma verdiği zevkten neşeden
Kurmuş vatanını kırdan meşeden
Değme öz yurdunda kala menemşe

Menemşe gülmedi ben dahi gülmem
Koy aksın gözümün yaşını silmem
Boynun eğriliği nedendir bilmem
Belki söyler gelse dile menemşe

Menemşe der her çiçekten naziğim
Çiğneyip de kıyma bana yazığım
Kudret gözesinden gelir azığım
Hayat bulur yağmur ile menemşe

Menemşeyi halk eyleyen uludur
Besleyen türabdır büyüten sudur
Doğumdan ölüme dileğim budur
Ben gibi çekmesin çile menemşe

Menemşe derilip edilir deste
Armağan sunulur muhterem dosta
Envai çiçekle sağalır hasta
Derman eyler dertli kula menemşe

Menemşeye nasıl kıyasım gelir
Koklayıp koklayıp doyasım gelir
Bir tikesin alıp yiyesim gelir
Damağıma lezzet sala menemşe

Bülbül de gül için düşmüş zarlara
Aşk ile göğsünü vurmuş harlara
Bezenip el ele girmiş barlara
Papatya tütüya lale menemşe

MİSKİNİ yalvarıp gel eyle niyaz
Çiçekler solmasın bu bahar bu yaz
Dokunmasın rüzgar yakmasın ayaz
Çok yaşayıp şadlık bula menemşe