boşver be zerdali gözlüm
sen öyle dalında yalnızlığınla mutluyken
ben burda hasretinle yanarım
sana biriktidiğim sevgilerden
yol yapıp koşarım
hiç mi anlamadın
gözlerinin içinde yuva kurduğumu
tüm gök gürültülerinde sana sığınıp
yüreğinde uyuduğumu

boşver be
ne çıkar kimsesizliğimden
çıkar istersen beni gözlerinden
oysa ben hiç bir çıkar gözetmedim
yüreğine yerleşirken
anlayamadım
hangisi daha yalandı
evleniyoruz mutluyuz sözlerinden
ama anladım
daha iri gözler yokmuş
bir ceylandan ve senden

boşver artık
incitmem seni
ki hiç incitmedim yanağındaki alını
kırmam zerdalilerinin dalını
kimbilir belki de kimse bilmez
hokkabazların yalancılığını
ama mecburdur onlar da
bu yalana iş icabı
ve kimse bilmez
benim sana mecbur kalışımı

boşver
boşverilmiş sevdaların artıklarını

ben sana dolu verdim
sen ister boş ver
aşkımın süslü bardağını

ama bir yanım
boşverme diye inler
boşver
ya da en iyisi boş verme
sana duyduğum,seni duyduğum
sevdanın yankısını
...