DURULMAZ GÖNÜLDURULMAZ GÖNÜL Doğuştan aşığım coşmuşum yine; Denizler durulsa durulmaz gönül. Düşürdü ezel bir güzel peşine Ayaklar yorulsa yorulmaz gönül. Sevdiğim nadirdir eşsiz, benzersiz, Ondan gayri olan her şey değersiz, Bilirim hayatta olmaz ki yârsiz Cümlesi sarılsa sarılmaz gönül. Ezelden söz verdim durdum sözümde, Alem güzel seçse – yoktur gözümde Ben O’ndayım – O’da cümle özümde Yad yaban vurulsa vurulmaz gönül. Hayrandır ne görse güzellik O’ndan, Çıkarırsan aşkı ne kalır candan? Bende kalmaz bende alyanak benden Masiva görülse görülmez gönül. İzzet-i ikrâmı candan ziyade, Cemali nisbettir güneşe, aya, Gerçeği bir serap gördükçe rüyâ Bir saray kurulsa kurulmaz gönül. Halil Gülel Düsseldorf / 14.04.2008 (Güle Nur Damladı) |