...EZBERLEYEMEDİĞİM...Gözler meneviş yumağıyken Büründüğü ıssızlık çöl soğuğu Kapamış kapılarını donduruyor soluğumu Sağır eden sessizlik Keman telinin kopuğu Adımlar karakıştan kalma Sözler zemheri Yalnızlık bilmediğim bir dildendi Kabul edemediğim Ezberleyemediğim Sevemediğimdi Çöller buza durur muydu Tabanımdaki buz yanıkları şahidimdir Durdu Vahalardan esti çınlamalar Aydınlıkları çalınmış kandillerle Mayalanmadı gök ışığa Gücüm yetmedi Öğütülmüş geceden sabah yapmaya Ve Özlemlerden kucak kucak Yalnızlık topladıkça Diken oldu eller Dokunmayın tenime Yasaklandı teselliler Ve Hasret bu denli sancılıyken Kaçışan ayak sesleri sarıldı tüm duvarlara Öyle bir yalnızlık ki Dimdik ayakta İçimde yüreğim yalpa yalpa Şaşkın Kala kalmış Seralardaki zamansız açışlar gibi Ümit yüklü Bekleyişlerin artığı bu yürek Dargın şiirlerine Şiirlerden süzülen taç yapraklarına Kırgın anlamayan kırmızıya Aldırmayan maviye Ah Ah Öyle bir yalnızlık ki Dimdik ayakta İçimde yüreğim yalpa yalpa... ASLI DEMİREL... |