BÜYÜKLERE MASALLARTuruncuya boyadım sabahı, Kırmızı ağaçlar diktim köşe başlarına Arsız yosmalar gibi hışırtıyla gülüştüler ağaçlar Yeşil bir adam durdu gölgesinde, gözleri kocaman açık derin rüyalara daldı Bulutları sıkıp sularını içtim doya doya. Sonra bir koşu gidip, mor bir denizin ortasına kurdum bağdaşımı, beyaz bir kurbağa sıçradı kucağıma inanmazsınız öptüm denize attım kıyıya vurdu prensin ölüsü kızdım ağzım köpürdü çıktım sultanın kapısına dayandım “hey!...” dedim.” hey sultan!... “insan hiç yüzmeyi öğretmez mi biricik oğluna?” sultan delirdi gözleri yüzüme değdi “Benim oğlum”dedi.” yüzmeyi değil öpüşmeyi bilmezdi” delirdim çılgına döndüm… DELİRMEKLE DÜŞ ARASI ŞİİRLERİ MONA |
Final ilginç...
Yüzmek ve öpüşmek dengesizliğine neşteri koyan bir yaklaşım...
Ben çok beğendim şiiri...
Kutluyorum...
Saygı ve selamlarımla...